Άρθρα

Οι άνθρωποι ζουν περισσότερο από άλλοτε. Αλλά παράλληλα με αυτές τις αυξήσεις στο προσδόκιμο ζωής είναι και η αύξηση της εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο καρκίνος και η άνοια.

H κατανόηση της βιολογίας της γήρανσης και η γνώση των γονιδίων και των πρωτεϊνών που εμπλέκονται σε αυτές τις διαδικασίες, θα μας βοηθήσει να αυξήσουμε τη «διάρκεια της υγείας» μας, την περίοδο που οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν σε μια υγιή και παραγωγική κατάσταση, χωρίς ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία.

Γήρανση και δίαιτα

Η γήρανση είναι μια πολύπλοκη διαδικασία και εξαρτάται τόσο από γονίδια όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η διατροφή .

Είναι πλέον στην ερευνητική κοινότητα και όχι μόνο γνωστό ότι οι δίαιτες περιορισμένων θερμίδων μπορούν να παρατείνουν τη διάρκεια ζωής. Αυτό ισχύει όμως για μια ποικιλία οργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των ζυμών , των αρουραίων και των πιθήκων .

Βραχυπρόθεσμες μελέτες ωστόσο δείχνουν ότι βελτιώνει επίσης και την υγεία των ανθρώπων.

Σε νεότερες έρευνες πια ερευνάται το γεγονός ότι η ποσότητα συγκεκριμένων θρεπτικών συστατικών, όπως τα αμινοξέα (τα δομικά στοιχεία των πρωτεϊνών), όπως και το είδος των αμινοξέων που λαμβάνουμε, συνδέονται με τη μακροζωία περισσότερο από ότι η ποσότητα των προσλαμβανόμενων θερμίδων.

Πώς λειτουργούν τα κύτταρα;

Τα κύτταρα αντιλαμβάνονται την ποσότητα των θρεπτικών ουσιών στο περιβάλλον τους μέσω της σηματοδότησης συγκεκριμένων μορίων στα κύτταρα μας. Ένα από αυτά τα μόρια είναι το ένζυμο Target of Rapamycin , γνωστό και ως TOR. Το TOR ανιχνεύει την ποσότητα των αμινοξέων που είναι διαθέσιμα στα κύτταρα.

Όταν τα κύτταρά μας έχουν άφθονα αμινοξέα, το ένζυμο TOR ενεργοποιεί τον αναβολισμό δημιουργώντας πολλές πρωτεΐνες. Αυτή η διαδικασία επιτυγχάνεται μέσω της συνεχιζόμενης μετάφρασης των πρωτεϊνών .

Από την αντίθετη πλευρά όταν τα αμινοξέα είναι περιορισμένα, το TOR μειώνει το την αύξηση παραγωγής των πρωτεϊνών, άρα και την συχνή ανακύκλωση και δαπάνη ενέργειας, πράγμα που για το κύτταρο μπορεί να είναι επιζήμια .

Τι σημαίνει δαπάνη ενέργειας για το κύτταρο;

Η μακροζωία σχετίζεται στενά με την ικανότητα ενός οργανισμού να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις εσωτερικές και εξωτερικές πιέσεις.

Ένα κύτταρο που επενδύει αρκετή ενέργεια στη μετάφραση πρωτεϊνών, άρα και στην ανάπτυξη, μειώνει την άμυνά του και θέτει σε δεύτερη μοίρα άλλες σημαντικές λειτουργίες.

Άρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το ίδιο αποτελεσματικά σοβαρούς εξωγενείς παράγοντες όπως είναι το στρες ή η φλεγμονή.

Σε μια πρόσφατη μελέτη, οι επιστήμονες ανέλυσαν τον κύκλο εργασιών των πρωτεϊνών στα κύτταρα διαφορετικών ζώων με διάρκεια ζωής από τέσσερα έως 200 χρόνια.

Διαπίστωσαν ότι τα μακρόβια ζώα έχουν χαμηλότερο κύκλο εργασιών πρωτεϊνών και απαιτήσεις ενέργειας στα κύτταρά τους σε σύγκριση με τα βραχύβια.

Όσο περισσότερη τροφή έχει το κύτταρο, τόσο πιο ενεργό είναι το ένζυμο TOR που αναφέρθηκε προηγουμένως, δίνοντας έτσι εντολή στο κύτταρο να αναπτυχθεί και να διαιρεθεί, κάτι που απαιτεί μετάφραση πρωτεΐνης και ενεργειακή δαπάνη.

Αντίθετα, όταν το TOR είναι ανενεργό (όπως συμβαίνει κατά τον διατροφικό περιορισμό) θα σταματήσει τη μετάφραση εμποδίζοντας τη λειτουργία των υπαρχόντων ριβοσωμάτων.

Θερμιδικός περιορισμός

Όπως αναφέρθηκε, το TOR δίνει σήμα στα κύτταρα να αναπτυχθούν, γεγονός που συμβάλλει στη γήρανση τους. Είναι γεγονός ότι όταν το TOR αναστέλλεται μέσω της μεθόδου του διατροφικού περιορισμού, η ανάπτυξη σταματά και η διάρκεια ζωής παρατείνεται.

Όταν οι ερευνητές περιορίζουν την πρόσληψη θερμίδων σε ποντίκια και αρουραίους παρέχοντας όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται, τα ζώα είναι πιο υγιή και η μέση διάρκεια ζωής τους αυξάνεται σε σύγκριση με ζώα που τρέφονται με συνηθισμένη εργαστηριακή δίαιτα.

Επιπλέον, αυτά τα τρωκτικά έχουν μειωμένη συχνότητα ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, των νευροεκφυλιστικών διαταραχών, των καρδιαγγειακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2 .

Υπάρχει μια σαφής αντίστροφη σχέση μεταξύ της πρόσληψης θερμίδων και της διάρκειας ζωής στα ζώα, έως και περίπου 50% περιορισμό θερμίδων. Τα ζώα που ξεκινούν αυτές τις δίαιτες ενώ είναι ακόμη μικρά φαίνεται να αποκομίζουν τα περισσότερα οφέλη.

Ενώ τα αποτελέσματα της έρευνας για τον περιορισμό των θερμίδων σε πειραματόζωα είναι ξεκάθαρα, είναι λιγότερο προφανές εάν ισχύουν για τον άνθρωπο ειδικά μακροπρόθεσμα.

Τι ισχύει στον άνθρωπο;

Οι τεράστιες παραλλαγές στο ανθρώπινο περιβάλλον και στον τρόπο ζωής είναι πιθανό να έχουν μεγάλο αντίκτυπο στις επιπτώσεις στην υγεία από πιθανές δίαιτες που παρατείνουν τη ζωή. Η γενετική διακύμανση μεταξύ των ατόμων είναι επίσης πιθανό να παίζει ρόλο στα αποτελέσματα της δίαιτας.

Υπάρχουν 4 τομείς που συμβάλλουν στην αντιγήρανση. Αυτά περιλαμβάνουν τη σωστή και ισορροπημένη διατροφή, την φυσική δραστηριότητα και άσκηση, την μείωση του εξωγενούς και ενδογενούς στρες και την εξισορρόπηση των ορμονών.

Κάθε ένας από αυτούς τους τομείς είναι εξίσου σημαντικός. Λειτουργούν μαζί με ολοκληρωμένο τρόπο για το καλό ολόκληρου του σώματος.

Η έρευνα όμως πάνω στη διατροφή σε ανθρώπου αρχίζει να υποδηλώνει ότι ορισμένα διατροφικά μοτίβα μπορεί να βοηθήσουν τους ανθρώπους να ζουν περισσότερο και να γερνούν πιο καλά.

Για χρόνια, ορισμένες τροφές προωθούνται ως το κλειδί για μια μακρά και υγιή ζωή, από τα κοινά λαχανικά και «υγιεινά» λιπαρά μέχρι τις υπερτροφές.

Όμως όπως επισημαίνεται από τον  Matt Kaeberlein , PhD, και τους συνεργάτες του σε μια ανασκόπηση στο περιοδικό Science  : «Δεν υπάρχουν ακόμη ισχυρές ενδείξεις ότι οποιαδήποτε από τις δίαιτες αντιγήρανσης που μελετήθηκαν σε πειραματόζωα έχει σημαντικά μακροπρόθεσμα οφέλη για την υγεία ειδικά σε μη παχύσαρκους ανθρώπους».

Αυτό που αξίζει να μελετηθεί περισσότερο εις βάθος στις θερμιδικά μειωμένες δίαιτες και στη σχέση τους με τη αύξηση της διάρκειας ζωής είναι το πόση υπερβολική τροφή καταναλώνεται και για πόσο καιρό ή πόσο λίγο τροφή και σε πόσο καιρό εξίσου.

Ορισμένες δίαιτες τελικά βελτιώνουν τους δείκτες υγείας;

Υπάρχουν κάποια στοιχεία που συνάδουν με τα αντιγηραντικά αποτελέσματα και σχετικές δίαιτες στους ανθρώπους.

Λόγω όμως των προκλήσεων να ερευνώνται άνθρωποι για δεκαετίες, μεγάλο μέρος της έρευνας για τις δίαιτες κατά της γήρανσης επικεντρώνονται σε βραχυπρόθεσμα οφέλη.

Για παράδειγμα, ο θερμιδικός περιορισμός σε μια περίοδο 2 ετών έχει βρεθεί ότι βελτιώνει την ευαισθησία στην ινσουλίνη και τους παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο.

Η δίαιτα που μιμείται τη νηστεία έχει επίσης βρεθεί ότι βελτιώνει τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ), τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα, την αρτηριακή πίεση και άλλους δείκτες υγείας.

Αν και χρειάζεται περισσότερη έρευνα για αυτές τις δίαιτες, η διατήρηση ενός υγιούς βάρους καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τείνει να μεγιστοποιεί την υγεία και τη μακροζωία.

Υπάρχει όμως η ανάγκη για εξατομίκευση της διατροφής όπως υπάρχουν και κάποια πράγματα που θα ωφελήσουν τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων.

Προτεινόμενη βιβλιογραφία

  1. Mark Y. Jeng, Philip A. Hull, Mingjian Fei, Hye-Sook Kwon, Chia-Lin Tsou, Herb Kasler, Che-Ping Ng, David E. Gordon, Jeffrey Johnson, Nevan Krogan, Eric Verdin, Melanie Ott. Metabolic reprogramming of human CD8 memory T cells through loss of SIRT1.The Journal of Experimental Medicine, 2017; jem.20161066 DOI: 1084/jem.20161066
  2. Gladstone Institutes. “Anti-aging protein could be targeted to rejuvenate immune cells: New study explains what happens when the immune system ages.” ScienceDaily, 30 November 2017. www.sciencedaily.com/releases/2017/11/171130170227.htm
  3. Claudio Franceschi, Paolo Garagnani, Cristina Morsiani, Maria Conte, Aurelia Santoro, Andrea Grignolio, Daniela Monti, Miriam Capri, and Stefano Salvioli.  The Continuum of Aging and Age-Related Diseases: Common Mechanisms but Different Rates, Front Med (Lausanne). 2018 Mar; 5: 61. Published online 2018  doi: 3389/fmed.2018.00061nPMCID: PMC5890129
  4. María Rodríguez-López, Suam Gonzalez, Olivia Hillson, Edward Tunnacliffe, Sandra Codlin, Victor A. Tallada, Jürg Bähler, and Charalampos Rallis. The GATA Transcription Factor Gaf1 Represses tRNAs, Inhibits Growth, and Extends Chronological Lifespan Downstream of Fission Yeast TORC1. Cell Rep.2020 Mar 10; 30(10): 3240–3249.e4. Published online 2020 Mar 10. doi: 1016/j.celrep.2020.02.058
  5. Saeid Golbidi, Andreas Daiber, Bato Korac, Huige Li,  Faadiel Essop&  Ismail Laher. Health Benefits of Fasting and Caloric Restriction. Lifestyle Management to Reduce Diabetes/Cardiovascular Risk (B Conway and H Keenan, Section Editors) Published: 23 October 2017
  6. KyleSwovick, Denis Firsanov, Kevin A. Welle, Jennifer R. Hryhorenko, John P. Wise, Craig George,  Sformo, Andrei Seluanov, Vera Gorbunova,  View ORCID ProfileSina Ghaemmaghami. Interspecies differences in proteome turnover kinetics are correlated with lifespans and energetic demands. doi: https://doi.org/10.1101/2020.04.25.061150 Molecular & Cellular Proteomics doi: 10.1074/mcp.RA120.002301
  7. Sharon E.Mitchell. Caloric restriction. Molecular Aspects of Medicine. Volume 32, Issue 3, June 2011, Pages 159-221. https://doi.org/10.1016/j.mam.2011.07.001
  8. Mikhail V. Blagosklonny. Rapamycin for longevity: opinion article. Aging (Albany NY).2019 Oct 15; 11(19): 8048–8067.Published online 2019 Oct 4. doi: 18632/aging.102355

 

Οι περισσότερες μελέτες δείχνουν σημαντικό ρόλο της διατροφής στον βαθμό βιολογικής γήρανσης.

Πράγματι, μια υγιεινή διατροφή που περιέχει υψηλή ποσότητα διαιτητικών ινών και ακόρεστων λιπιδίων ασκεί προστατευτικό ρόλο στην υγεία των τελομερών.

Αντιθέτως η υψηλή κατανάλωση ζάχαρης και κορεσμένων λιπιδίων επιταχύνει την τριβή των τελομερών.

Τι είναι τα τελομερή;

Τα τελομερή είναι πρωτεϊνικά “καλύμματα”  στο DNA που τα συναντάμε και στα δύο άκρα των ευκαρυωτικών χρωμοσωμάτων.

Χρησιμεύουν στην προστασία του χρωμοσώματος από την αποικοδόμηση, τον ανασυνδυασμό, τις επιβλαβείς αλλαγές στα άκρα των χρωμοσωμάτων και τη γήρανση.

Συνοπτικά, είναι πολύ σημαντικά στη διατήρηση της σταθερότητας του γονιδιώματος.

Μπορεί η διατροφή να επιμηκύνει τα τελομερή;

Μια μικρή πιλοτική μελέτη δείχνει για πρώτη φορά ότι οι αλλαγές στη διατροφή, την άσκηση, τη διαχείριση του στρες και την κοινωνική αλληλεπίδραση  οδηγούν σε μακρύτερα τελομερή.

Είναι η πρώτη ελεγχόμενη δοκιμή που δείχνει ότι οποιαδήποτε παρέμβαση που απομακρύνει από έναν υγιή τρόπο ζωής, επιμηκύνει τα τελομερή με την πάροδο του χρόνου

Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν το μήκος των τελομερών;

Το μήκος των τελομερών έχει σχέση από έναν συνδυασμό παραγόντων όπως η ηλικία, η γενετική, η επιγενετική και το περιβάλλον, τη κοινωνική και οικονομική κατάσταση, την άσκηση, το σωματικό βάρος και το κάπνισμα .

Όμως, το φύλο δεν έχει σημαντική επίδραση στο ρυθμό απώλειας τελομερών.

Συγκεκριμένα, η μελέτη διεξήχθη από επιστήμονες στο UC San Francisco και το Preventive Medicine Research Institute , ένα μη κερδοσκοπικό δημόσιο ερευνητικό ινστιτούτο στο Sausalito της Καλιφόρνια που διερευνά την επίδραση των επιλογών διατροφής και τρόπου ζωής στην υγεία και τις ασθένειες.

Οι ερευνητές λένε ότι ελπίζουν τα αποτελέσματα να εμπνεύσουν μεγαλύτερες δοκιμές για να ελέγξουν την εγκυρότητα των ευρημάτων.

Πολλά ευρήματα δείχνουν ότι τα τελομερή είναι μακρύτερα στο βαθμό που οι άνθρωποι αλλάζουν τον τρόπο ζωής τους.

Η έρευνα δείχνει ότι τα μακρύτερα τελομερή συνδέονται με λιγότερες ασθένειες και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής.

Πώς αλλάζει το μήκος των τελομερών;

Στην πραγματικότητα, το μήκος των τελομερών του κυττάρου μικραίνει με κάθε κυτταρική διαίρεση.

Στη συνέχεια, όταν φτάσει σε ένα κρίσιμο μήκος, ενεργοποιεί το κύτταρο είτε να φτάσει στη διαδικασία της απόπτωσης (προγραμματισμένος κυτταρικός θάνατος) είτε στη γήρανση (τα κύτταρα σταματούν να διαιρούνται και μπαίνουν σε κατάσταση μόνιμης διακοπής ανάπτυξης).

Έτσι αυτός ο φυσικός κύκλος υποδεικνύει ότι τα κύτταρα διαθέτουν περιορισμένο αριθμό διαιρέσεων. Τα τελομερή, δηλαδή, χρησιμεύουν ως το «βιολογικό ρολόι» ενός κυττάρου, επηρεάζοντας τη διάρκεια ζωής του κυττάρου και του οργανισμού συνολικά.

Επιπλέον, όσο μικρότερο είναι το τελομερές, τόσο μικρότερη είναι η υπολειπόμενη διάρκεια ζωής και, στους ανθρώπους, το μικρότερο μήκος τελομερών σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του διαβήτη τύπου 2, των καρδιαγγειακών παθήσεων και ορισμένων μορφών καρκίνου.

Επηρεάζουν η διατροφή και ο τρόπος ζωής τη μείωση των τελομερών;

Στην πραγματικότητα, υπάρχει ένας ραγδαία αυξανόμενος όγκος στοιχείων που υποστηρίζουν την ιδέα ότι ο τρόπος που ζει κάποιος την καθημερινή του ζωή.

Επιπροσθέτως το είδος της δίαιτας θα επηρεάσει το χρόνο ζωής και την ποιότητα ζωής του.

Ο Ιπποκράτης παρατήρησε πριν από περισσότερα από 2000 χρόνια: «Αν μπορούσαμε να δώσουμε σε κάθε άτομο τη σωστή ποσότητα τροφής και άσκησης, όχι πολύ λίγη και όχι πολύ, θα είχαμε βρει τον ασφαλέστερο τρόπο για την υγεία».

Σήμερα, η έρευνα συνεχίζει να επικυρώνει τη δήλωση του Ιπποκράτη, υπογραμμίζοντας την αξία της σωστής διατροφής και του ισορροπημένου τρόπου ζωής.

Ξηροί καρποί, σπόροι και τελομερή

Σε μια συγχρονική μελέτη 5.582 εθνικών αντιπροσωπευτικών γυναικών και ανδρών που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα Εξέτασης Υγείας και Διατροφής (NHANES) 1999-2002, πήραν δείγμα DNA από το αίμα για την αξιολόγηση του μήκους των τελομερών.

Επιπλέον, οι 24ωρες ανακλήσεις δίαιτας επανεξετάστηκαν για την εκτίμηση της κατανάλωσης ξηρών καρπών και σπόρων.

Έτσι, η ανάλυση έδειξε θετική συσχέτιση μεταξύ της κατανάλωσης ξηρών καρπών και σπόρων και του μήκους των τελομερών.

Κάθε 1% της συνολικής ενέργειας από τους ξηρούς καρπούς και σπόρους συσχετίστηκε με μήκος τελομερών που ήταν 5 ζεύγη βάσεων μεγαλύτερο από τους συμμετέχοντες που δεν κατανάλωναν την ίδια ποσότητα ξηρών καρπών και σπόρους.

Δεδομένης αυτής της σχέσης, με το 5% της συνολικής ενέργειας από ξηρούς καρπούς και σπόρους, ένα άτομο θα περίμενε να έχει >1,5 χρόνο μειωμένης γήρανσης των κυττάρων.

Λαχανικά και τελομερή

Οι πληροφορίες για τη διατροφή, τον τρόπο ζωής και το μήκος των τελομερών αξιολογήθηκαν σε 56 υγιείς Ιταλούς ενήλικες. Πράγματι, η υψηλότερη κατανάλωση λαχανικών συσχετίστηκε σημαντικά με υψηλότερο μήκος τελομερών.

Επιπλέον, οι ερευνητές της μελέτης βρήκαν πρόσθετες συσχετίσεις μεταξύ της περιεκτικότητας σε μικροθρεπτικά συστατικά της δίαιτας και του μήκους των τελομερών, με έμφαση στον σημαντικό ρόλο της πρόσληψης αντιοξειδωτικών, ιδιαίτερα βήτα-καροτίνης, στη διατήρηση του μήκους των τελομερών.

Οι φυτικές ίνες και το μήκος των τελομερών

Σε μια πρόσφατη συγχρονική μελέτη NHANES που δημοσιεύτηκε στο Nutrients, σε ένα δείγμα 5.674 ενηλίκων στις ΗΠΑ, έγιναν μετρήσεις και αναλύσεις στη κατανάλωση φυτικών ινών (με τη ποσοτικοποίηση μέσω 24ωρης διατροφικής ανάκλησης) και τα μήκη των τελομερών ατόμων.

Η σχέση μεταξύ της πρόσληψης φυτικών ινών ανά 1000 kcal και του μήκους των τελομερών ήταν θετική και γραμμική: κάθε αύξηση κατά 1 γραμμάριο στην πρόσληψη φυτικών ινών ανά 1000 kcal δείχνει σχέση με αύξηση του μήκους των τελομερών κατά 8,3 βάσεις.

Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης υπογραμμίζουν τη σημασία της υψηλής πρόσληψης φυτικών ινών ως κρίσιμο συστατικό της διατροφής για μακροπρόθεσμη υγεία και μακροζωία.

Επιπλέον, άλλοι παράγοντες του τρόπου ζωής είναι σημαντικοί για την επίδρασή τους στα τελομερή. Για παράδειγμα, τα μέτρια ή έντονα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας είναι συσδεδεμένα με τη μακροζωία (4,4 χρόνια λιγότερα χρόνια γήρανσης)  και το κάπνισμα με λιγότερη ζωή (4,6 χρόνια επιπλέον χρόνια γήρανσης).

Ποιότητα διατροφής και τελομερή, μεγάλη έρευνα

Οι δίαιτες πλούσιες σε μια πληθώρα τροφών είναι ευεργετικές για το μήκος των τελομερών, ενώ άλλες επιζήμιες.

Μια πρόσφατη δημοσίευση στο The American Journal of Epidemiology μελέτησε δεδομένα σχετικά με την ποιότητα της διατροφής (μέσω 24ωρης ανάκλησης της διατροφής) και το μήκος των τελομερών σε ένα εθνικά αντιπροσωπευτικό δείγμα 4.758 υγιών ενηλίκων ηλικίας 20-65 ετών.

Εξέτασαν τέσσερις τύπους δίαιτας σε σχέση με τα χρόνια γήρανσης: Η Υγιεινή Διατροφή, η Εναλλακτική Υγιεινή Διατροφή, η Μεσογειακή Διατροφή (MedDiet) και η δίαιτα DASH (δίαιτα για τη καταπολέμιση της Υπέρτασης).

Χρησιμοποιώντας το ποσοστό βράχυνσης των τελομερών έχουν σχέση με την ηλικία των 14,6 ζευγών βάσεων ανά έτος, τα δεδομένα έδειξαν ότι οι βελτιώσεις στις βαθμολογίες ποιότητας διατροφής αντιστοιχούσαν σε υγιέστερη κυτταρική γήρανση (δηλ. μακροζωία) στις γυναίκες, συγκεκριμένα:

  • Η Υγιεινή διατροφή έδειξε 3,9 επιπλέον έτη γήρανσης
  • Η Εαλλακτική Υγιεινή διατροφή έδειξε 3,2 επιπλέον έτη γήρανσης.
  • Η MedDiet αντιστοιχούσε σε 3,3 επιπλέον έτη γήρανσης.
  • Η δίαιτα DASH αντιστοιχούσε σε 3,2 επιπλέον έτη

Συμπέρασμα

Το μήκος των τελομερών έχει θετική συσχέτιση με τη διατροφική κατάσταση σε μελέτες ανθρώπων και ζώων.

Διάφορα θρεπτικά συστατικά επηρεάζουν το μήκος των τελομερών μέσω μηχανισμών που αντικατοπτρίζουν το ρόλο τους στις κυτταρικές λειτουργίες, όπως η φλεγμονή, το οξειδωτικό στρες, η ακεραιότητα του DNA, η μεθυλίωση του DNA και η δραστηριότητα της τελομεράσης , του ενζύμου που προσθέτει τις τελομερικές επαναλήψεις στα άκρα του νεοσυντιθέμενου DNA.

Η τρέχουσα βιβλιογραφία σχετικά με την ποιότητα και τα πρότυπα διατροφής και την επιβράδυνση της μείωσης των τελομερών υποδεικνύει τη θετική επίδραση της αυξημένης κατανάλωσης «υγιεινών» διατροφικών επιλογών, συμπεριλαμβανομένων των υψηλών φυτικών ινών, φρούτων, λαχανικών, δημητριακών ολικής αλέσεως, γαλακτοκομικών και φυτικών πρωτεϊνών.

Αντιθέτως η χαμηλότερη πρόσληψη κόκκινων και επεξεργασμένων κρεάτων, νατρίου και πρόσθετων σακχάρων οδηγούν σε βράχυνση των τελομερών.

Αυτά τα αποτελέσματα έχουν ιδιαίτερη αξία για τις γυναίκες, αλλά περαιτέρω έρευνα θα ρίξει περισσότερο φως στις πιθανές διαφορές φύλου στην επιστήμη των τελομερών.

Βιβλιογραφία

  1. Leung CW et al. Diet quality indices and leukocyte telomere length among healthy US adults: data from the national health and nutrition examination surveys (NHANES) 1999-2002. Am J Epidemiol. 2018. [Epub ahead of print].
  2. Shammas MA. Telomeres, lifestyle, cancer, and aging. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2011;14(1):28–34.
  3. Kordinas V et al. The telomere/telomerase system in chronic inflammatory diseases. Cause or effect? Genes (Basel). 2016;7(9):E60.
  4. Tucker LA. Dietary fiber and telomere length in 5674 U.S. adults: an NHANES study of biological aging. Nutrients. 2018;10(4):E400.
  5. Encyclopedia Britannica, 1955. Hippocrates (460-377 BC) Hippocratic Writings. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0960982214007477 Accessed October 1, 2018.
  6. Tucker LA. Consumption of nuts and seeds and telomere length in 5,582 men and women of the national health and nutrition examination survey (NHANES). J Nutr Health Aging. 2017;21(3):233-240.
  7. Marcon F et al. Diet-related telomere shortening and chromosome stability. Mutagenesis. 2012;27(1):49–57.
  8. Leung CW et al. Soda and cell aging: associations between sugar-sweetened beverage consumption and leukocyte telomere length in healthy adults from the National Health and Nutrition Examination Surveys. Am J Public Health. 2014;104(12):2425-2431.
  9. Valdes AM et al. Obesity, cigarette smoking, and telomere length in women. Lancet. 2005;366(9486):662–664.
  10. Du M et al. Physical activity, sedentary behavior, and leukocyte telomere length in women. Am J Epidemiol. 2012;175(5):414–422.